Welkom bij Stichting ATAY

“Niet klagen, nooit de moed opgegeven, positief in het leven staan.”

Dat was het motto van Atay Saçan, 31 jaar jong en vol leven; een zorgzame vader en liefhebbende echtgenoot…
Een onverschrokken jongeman die de dood constant in de ogen keek en het leven elke keer weer uitdaagde. Een dappere strijder en tot op het laatste moment positief en altijd begaan met andermans verdriet. Helaas hebben we hem veel te vroeg moeten loslaten…

Ondanks zijn toestand, ondernam Atay veel. In zijn zwaarste tijden deed hij mee aan kookworkshops, cursus website bouwen en bracht hij veel tijd door met zijn zoon van zes. Hij was iemand die andere patiënten troostte en moed insprak. Iemand die zelfs op de dialyseafdeling de verplegers hielp. Zijn uitstekend gevoel voor humor toverde op elk gezicht wel een glimlach.

Atay had een droom. Hij had de wens om iets te betekenen voor anderen. Hij wilde niets liever dan zijn helpende hand uitsteken en een dialysecentrum oprichten of vernieuwen in Turkije. Dat is hem in dit leven niet gegund. Maar daar nemen wij, de nabestaanden geen genoegen mee. Atay en zijn droom leven voort in stichting Atay en wat het kan betekenen voor anderen.

Door nierinsufficiëntie (schrompelnieren) was Atay genoodzaakt om op jonge leeftijd een niertransplantatie te ondergaan. Na 18 jaar geleefd te hebben met een donornier, had hij geen andere keus meer dan verder te leven met behulp van een dialyseapparaat, drie keer in de week. Daarnaast was hij een moedige patiënt die leed aan de ziektes Non-Hodgkin kanker en Schildklierkanker met als gevolg hartfalen. Zoveel lijden, maar nooit klagen. Zo iemand was Atay.

Atay Saçan is op 2 juni 2007 overleden. Hij werd begraven in het familiegraf in Turkije, in de stad Nevsehir.